Aan de hand van de geconstateerde veranderende arbeidsbelasting hebben we in fase 2 van dit onderzoek bestudeerd op welke manier door robotisering het risico verandert op een eventuele disbalans tussen arbeidsbelasting en belastbaarheid. We hebben hierbij de Leidraad Werkvoorzieningen voor de Arbeidsdeskundige (AKC, 2014) gevolgd, die zeven disbalansen hanteert: motorisch, visueel, auditief, verbaal, cognitief, energetisch en organisch.
Activiteiten
Beschouwing van disbalansen
We zijn nagegaan of er aanvullingen nodig waren op de in de leidraad genoemde disbalansen, gezien de geconstateerde veranderingen in arbeidsbelasting. Na overleg met de begeleidingscommissie is de behoefte aan aanvulling vastgesteld en zijn enkele aanvullingen doorgevoerd.
Inschatting van de effecten op mensen met een beperking
De gevolgen van robotisering voor de arbeidsbelasting zijn vervolgens uitgedrukt in kansen en bedreigingen van robotisering voor specifieke groepen mensen met een arbeidsbeperking (bijvoorbeeld fysieke, verstandelijke of sensorische beperking). Deze groepen zijn op basis van de verschillende soorten disbalansen gekozen. Zo wordt inzichtelijk welke robotiseringsvormen een bedreiging vormen in termen van disbalans en welke robotiseringsvormen juist kansen bieden voor specifieke groepen.
Toetsing bij de begeleidingscommissie
De resultaten van voorgaande stappen zijn in de vorm van een conceptrapportage ter toetsing voorgelegd aan de begeleidingscommissie. Daarbij hebben we de begeleidingscommissie ook gevraagd naar de implicaties die de leden zien voor het arbeidsdeskundig handelen, voor de instrumenten die zij daarvoor gebruiken en voor de opleidingen (met het oog op de derde onderzoeksvraag over gevolgen voor het vak van de arbeidsdeskundige).