Arbeidsdeskundig Kennis Centrum (AKC)
Het onderzoek werd uitgevoerd door een projectgroep, die bestond uit TNO en twee partners. De partners hebben een apart rapport uitgebracht. Daarnaar wordt verwezen in dit cahier. De partners zijn:
de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN), lectoraat Arbeid & Gezondheid.
de ASIM-Academy of Swiss Insurance Medicine University Hospital of Basel (ASIM).
Daarnaast werd er een begeleidingsgroep opgericht met vertegenwoordigers van verschillende betrokken partijen (zie bijlage 1). Een belangrijk algemeen uitgangspunt bij het onderzoek was het actief betrekken van arbeidsdeskundigen bij het project. Niet alleen door deelname aan de begeleidingsgroep, maar ook door deelname aan interactieve workshops en interviews. Het project kende drie fasen. Die zijn in bijlage 2 meer inhoudelijk beschreven.
Fase 1: Inventariseren van methodieken, vaststellen van evidentie.
In deze fase werden de volgende werkzaamheden uitgevoerd:
TNO maakte aan de hand van een checklist een systematische analyse van 21 rapporten van arbeidsdeskundigen. De rapporten gaan over re-integratie en inschatting van verlies van arbeidsvermogen bij slachtoffers (bijlage 3).
HAN interviewde vijf arbeidsdeskundigen over de werkwijzen en methoden die zij hanteerden (Berens et al., 2011a).
HAN (Berens et.al., 2011b) en ASIM (De Boer, 2011) deed een internationale literatuurstudie naar het bestaan van consensus en best practices als het gaat om werkwijzen van arbeidsdeskundigen bij de afwikkeling van personenschade.
TNO organiseerde vervolgens twee interactieve workshops voor arbeidsdeskundigen. Doel ervan was om werkwijzen te inventariseren.
Focus van de eerste workshop (zes deelnemers) is de rol van arbeidsdeskundigen bij de afwikkeling van het hele proces van personenschade. Zowel wat betreft re-integratie van slachtoffers als het inschatten van verlies van arbeidsvermogen.
De tweede workshop (zeven deelnemers) ging dieper in op de rol van arbeidsdeskundigen bij het bepalen van verlies van arbeidsvermogen en de werkwijzen en methoden die zij daarbij hanteerden.
Doel van werkzaamheden 1 t/m 4 was onder meer een algemeen overzicht te krijgen van het proces van afwikkeling van personenschade. De weergave van dit proces staat in hoofdstuk 2 en is inhoudelijk afgestemd met de leden van de begeleidingsgroep.
Op basis van werkzaamheden 1 en 3 t/m 5 verzamelden en ordenden de onderzoekers feiten die specifiek betrekking hebben op werkwijzen en methoden die arbeidsdeskundigen hanteren bij het bepalen van verlies van arbeidsvermogen. De onderzoekers stelden de ordening in conceptvorm op en stemden deze met arbeidsdeskundigen af in workshop 2. De resultaten werden vervolgens besproken met de begeleidingsgroep en staan in hoofdstuk 3.
Fase 2: Vaststellen van te prefereren methoden en gewenste innovaties.
TNO organiseerde een derde interactieve workshop (vijf deelnemers) met arbeidsdeskundigen die zich bezig houden met het bepalen van verlies van arbeidsvermogen.
Op basis van resultaten van workshop 2 vulden de onderzoekers in workshop 3 met de arbeidsdeskundigen een kader van methodisch handelen in. Dit kader bespraken zij vervolgens met de begeleidingsgroep, die het kader vervolgens vaststelde. Dit is weergegeven in paragraaf 4 van hoofdstuk 3 weergegeven.
Fase 3: Verspreiding van resultaten.
Presentatie door TNO tijdens het door AKC georganiseerde tweede Platform Arbeidsdeskundig Onderzoek (PAO).
Interview met projectleider TNO over het project, gepubliceerd in het vaktijdschrift AD Visie.
Een presentatie op het Platform AOV & Letsel in oktober 2012.