Werkgebonden psychische aandoeningen, zoals burn-out (ofwel emotionele uitputting),
zijn een belangrijke oorzaak van verzuim en arbeidsongeschiktheid. De aanpak van
burn-out sluit aan bij het beleidsstreven de duurzame inzetbaarheid van werknemers te
vergroten. Burn-outklachten komen relatief vaak voor onder de werkende bevolking:
ongeveer één op de acht werknemers in Nederland heeft er last van. Het wordt dan ook
gezien als een serieus maatschappelijk probleem dat beleidsmatig aandacht vergt.
Dit rapport presenteert de resultaten van twee specifieke analyses over burn-out en wil
daarmee een bijdrage leveren aan de beleidsdiscussie en aan inzichten in de oorzaken
en gevolgen van burn-out. Ten eerste gaan we na wat het effect is van burn-out op de
loopbaan van werknemers. Dit doen we aan de hand van het Arbeidsaanbodpanel van
het scp, een langlopend onderzoek onder werkenden en niet-werkenden. Ten tweede
brengen we op basis van de Cohortstudie Sociale Innovatie (tno) in kaart wat de relatie
is tussen Het Nieuwe Werken en burn-out. Voor het laatste onderdeel is samengewerkt
met de Radboud Universiteit Nijmegen en tno. De resultaten van deze twee analyses zijn
deels eerder gepubliceerd in een themanummer van het Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken
(2013, nr. 3). Door middel van deze beknopte scp-publicatie maken we deze resultaten
voor het beleid en voor het bredere publiek bruikbaar en toegankelijk.