De arbeidsdeskundige kijkt achteraf met een ontevreden en machteloos gevoel naar de afloop van de casus. De opdrachtgever, de werkgever en de werknemer blijven met lege handen achter, omdat er geen advies en rapportage is uitgebracht en de re-integratie in passende arbeid loopt vertraging op. Facturatie voor het uitgevoerde werk voelt niet goed en verlies van een vaste opdrachtgever dreigt.
De relatie met de werkgever waar de arbeidsdeskundige via de opdrachtgever vaker kwam, is bekoeld. De opdrachtgever zal op zoek moeten gaan naar een oplossing in deze casus.
De arbeidsdeskundige vraagt zich af hoe er eerder duidelijkheid had kunnen zijn over de reeds verstoorde verhoudingen tussen de partijen en de vastgelopen terugkeer in het eigen werk. Hoe is te voorkomen dat opdrachten met conflictsituaties worden geaccepteerd, zonder dat daar vooraf duidelijke maatregelen over zijn genomen en afspraken over zijn gemaakt?