Inzet werkervaringsplek bij re-integratie chronisch zieke
Samenvatting

Korte situatieschets

Een 26-jarige vrouw met een Wajong-uitkering vraagt hulp aan UWV bij haar re-integratie. Een jaar eerder – toen haar Wajong-uitkering werd toegekend – is vastgesteld dat zij niet belastbaar is in arbeid. Haar chronische aandoening levert namelijk sterke twijfels op over haar inzetbaarheid op de arbeidsmarkt. De arbeidsdeskundige zet een werkervaringsplek in om te onderzoeken of en in welke mate zij, een jaar later alsnog belastbaar is in werk.

Onderzoeksvraag in de oorspronkelijke casus

Hoe zit het met de duurzame belastbaarheid van deze werkzoekende met een chronische ziekte en ernstige beperkingen?

Conclusie van arbeidsdeskundige in casus

De arbeidsdeskundige heeft de mogelijkheden, interesses en opleiding van de klant in kaart gebracht. Op basis daarvan is er een werkervaringsplek gevonden. Hier wordt de belastbaarheid van de klant in beeld gebracht. De belastbaarheid en het enthousiasme van de klant worden vergroot door een werkplek te bieden die bij haar past. Werk geeft op deze manier een zinvolle invulling aan het leven van iemand met beperkingen.

Kennis- en leervragen

1. Welke factoren spelen een rol bij de inzet van een werkervaringsplek om de optimale belastbaarheid van een persoon met een chronische aandoening – bijvoorbeeld (ontstekings)reuma – in kaart te brengen?

2. Welke factoren spelen een rol bij de inzet van een werkervaringsplek als opstap naar een reguliere functie? Is wetenschappelijk onderzocht hoe een werkervaringsplek qua duur en/of omvang het meest effectief kan worden ingezet? Zo ja, welke bewezen effectieve methoden zijn er?