Arbeidsdeskundig Kennis Centrum (AKC)
Verdiepend kader
De Leidraad Werkvoorzieningen biedt een arbeidsdeskundig methodisch handelingskader voor het gehele proces van indicatie, advies en keuze voor een werkvoorziening. Ook de evaluatie van de voorziening wordt meegenomen in deze leidraad. De realisatie – feitelijke inkoop, verstrekking en implementatie – valt erbuiten. De methodiek van de leidraad ondersteunt het scherp formuleren van een heldere probleemstelling, het beschrijven van de aspecten van de disbalans en de keuze voor de oplossingsrichtingen en de daarvoor noodzakelijke aanpassingen.
Zes pijlers
De methodiek van deze Leidraad Werkvoorzieningen steunt op zes pijlers:
De basiswerkwijze van het methodisch handelen van arbeidsdeskundigen op basis van beeldvorming, oordeelsvorming en besluitvorming.
Structurering van de beeldvorming in zeven hoofdgroepen van disbalansen – motorische disbalans, visuele disbalans, auditieve disbalans, verbale disbalans, cognitieve disbalans, energetische disbalans en organische disbalans (of een combinatie van disbalansen) – en drie keuzevelden voor een globale oplossingsrichting (organisatorisch, technisch of begeleiding).
Het ICF-schema. Bij het beschrijven van de disbalansen en het in kaart brengen van de mogelijke activiteiten wordt aangesloten bij de terminologie van de International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF).
Ondersteunende zoekstrategie (voor internet) om te zoeken naar concrete voorbeelden van de gewenste oplossing.
Een venster op de mogelijke vergoedingsregelingen.
Een methodisch handelingsmodel dat de zeven fases volgt en ook de rapportage ondersteunt.
De arbeidsdeskundige strategie bij werkvoorzieningen maakt daarmee zoveel mogelijk gebruik van al bestaande en in de praktijk functioneel gebleken methoden.
Beeldvorming, oordeelvorming, besluitvorming
Arbeidsdeskundigen hanteren sinds jaar en dag de methodiek van beeldvorming, oordeelsvorming en besluitvorming (het zogenaamde BOB-model). Tijdens de Beeldvorming verzamelt de arbeidsdeskundige gegevens, waarmee een beeld van de cliënt en de disbalans belasting/belastbaarheid ontstaat. Bij de Oordeelsvorming wordt de volledigheid van de informatie geborgd, gefilterd en overwogen. Besluitvorming is vervolgens de logische, realistische en op argumenten gebaseerde advisering.
Zeven fases
Binnen de hoofdstructuur van het BOB-model onderscheidt het keuzeproces van werkvoorzieningen zeven fases, verdeeld over beeldvorming, oordeelsvorming en besluitvorming. Met behulp van deze fasestrategie zoekt de arbeidsdeskundige naar een totaaloplossing. De werkgroep Leidraad Werkvoorzieningen heeft deze methodische werkwijze de werktitel ‘Dynamisch arbeidsdeskundige fasestrategie bij advisering werkvoorzieningen’ meegegeven.
Dynamisch arbeidsdeskundige fasestrategie bij advisering werkvoorzieningen
Beeldvorming
Fase 1: Intake
Fase 2: Benoemen disbalans(en) en knelpuntenanalyse.
Fase 3: Globale oplossingsrichting bepalen in termen van O/T/B.
O Organisatorische oplossing
T Technische oplossing
B Oplossing door begeleiding
Oordeelsvorming
Fase 4: Vaststellen van de zoekstrategie, zoekvraag en zoektermen.
Fase 5: Eerste globale raadpleging van de database om eventuele alternatieve
hulpmiddelen/voorzieningen te verkennen.
Fase 6: Haalbaarheid van de mogelijke oplossingsrichting en optioneel advies over
financieringsmogelijkheden.
Besluitvorming
Fase 7: Advies unieke oplossing en aanvraag vergoeding werkvoorziening.
Schematisch
Schematisch ziet dit er als volgt uit:
