De arbeidsdeskundige stelt zichzelf de vraag welke mogelijkheden, en eventueel aanpassingen, er zijn voor de werknemer in het eigen werk, zonder dat ziekmelding nodig is. Er zijn knelpunten geconstateerd in het eigen werk en er dient onderzocht te worden welke hulpmiddelen en/of taakaanpassing bijdragen tot een duurzame re-integratie die past binnen de belastbaarheid van de werknemer. De werknemer is een lerares Nederlands op leeftijd (60+) met forse visusklachten. Zij ondervindt flinke hinder van deze klachten, met name verminderde energetische belastbaarheid en toenemende inspanningen die ze moet leveren om haar werk goed te kunnen doen. De werknemer is nog niet geheel overtuigd van de efficiency van eventuele hulpmiddelen (mogelijke energiebesparing) en verwacht dat ze veel extra tijd moet steken in het omgaan met de hulpmiddelen. Ze twijfelt of die tijd en energie opwegen tegen haar nog resterende arbeidsjaren/loopbaanjaren.
Knelpunten vanuit arbeidsdeskundig perspectief
De werknemer is een goed gekwalificeerde docente Nederlands. De problemen die ze bij de uitvoering van haar werk ervaart – veroorzaakt door haar visusbeperkingen – hebben geleid tot spanningen en een verminderde energetische belastbaarheid. De werknemer meende in overleg met de bedrijfsarts een oplossing te zien door zich tijdelijk en gedeeltelijk ziek te melden. De werkgever ging niet akkoord met een ziekmelding, omdat hij verbetering in het functioneren verwacht door de inzet van hulpmiddelen (werkvoorzieningen) en eventuele taakaanpassingen. Het advies van de bedrijfsarts, een gedeeltelijke ziekmelding, zou naar de opvatting van de werkgever waarschijnlijk louter een time-out hebben bewerkstelligd met een status quo in de knelpunten. De werkgever staat juist de vitaliteit van de werknemer voor en haar duurzame inzetbaarheid. In overleg met de bedrijfsarts vraagt de werkgever om arbeidsdeskundige inbreng, zonder een gedeeltelijke ziekmelding vooraf. De bedrijfsarts kan zich hiermee, bij nader inzien, verenigen: medisch acht hij de werknemer in staat met aanpassingen te functioneren. Om de visusproblematiek en de daaruit voortvloeiende verminderde energetische belastbaarheid te compenseren, zijn er verschillende aanpassingen op de werkplek mogelijk. De oplossing moet echter niet alleen worden gezocht in het inzetten van bijvoorbeeld werkplekaanpassingen en hulpmiddelen. Ook is het belangrijk dat de werknemer leert omgaan met haar beperkingen en dat zij de aangeboden hulpmiddelen en aanpassingen accepteert. Er is dan ook sprake van weerstand en acceptatieproblematiek.