Het bepalen van het juiste instrument is afhankelijk van meerdere factoren: belastbaarheid van de klant, competenties/motivatie/interesses van de klant, werknemersvaardigheden en (opleidings-)niveau van de klant.
De klant kwam in aanmerking voor:
Re-integratietraject
Een re-integratietraject heeft tot doel de klant te begeleiden naar duurzaam passende betaalde arbeid. Belangrijk is wel dat er inzicht is in de belastbaarheid van de klant. Omdat de belastbaarheid niet bekend is, is de inzet van een re-integratietraject in deze casus niet het juiste middel. Het is immers te onzeker of de klant in betaalde arbeid kan functioneren.
Proefplaatsing
Een proefplaatsing wordt ingezet om iemand met behoud van uitkering gedurende twee maanden te laten werken in arbeid. Uitgangspunt is dat de klant geschikt is voor een openstaande vacature. De insteek is dan ook dat de klant na de proefplaatsing een contract van ten minste zes maanden krijgt aangeboden. De aard van de problematiek van deze klant is zodanig dat de arbeidsdeskundige de inschatting heeft gemaakt dat de periode van twee maanden niet toereikend is om de belastbaarheid van de klant in beeld te brengen. Bovendien is er bij een proefplaatsing sprake van een concrete vacature met een vaststaand takenpakket. Een bijkomend aspect is dat er wellicht te veel druk op de klant wordt gelegd om te moeten presteren.
Sociale activering
Dit middel wordt vaak ingezet bij klanten die onvoldoende werknemersvaardigheden bezitten. Hiervan is in deze casus geen sprake.
Vrijwilligerswerk
Bij vrijwilligerswerk doen klanten werkervaring op. Een voorwaarde om met behoud van uitkering vrijwilligerswerk te mogen doen, is dat het vrijwilligerswerk wordt uitgevoerd in een algemeen nut beogende instelling. Hoewel vrijwilligerswerk vrijwillig is, is het niet vrijblijvend. De klant in deze casus is gebaat bij werk met een vrijblijvend karakter. Zo kan ze ontdekken waar haar grenzen liggen. In deze casus is daarom bewust niet voor vrijwilligerswerk gekozen, omdat een van de doelen is te onderzoeken of de klant betaald werk kan doen.
Werkervaringsplek
Een werkervaringsplek is bedoeld om werkervaring op te doen bij een reguliere werkgever, zodat onderzocht kan worden of de klant, met haar beperkingen, op termijn in betaalde arbeid zou kunnen functioneren. Kenmerkend is dat er geen arbeidsprestaties worden verwacht, omdat de klant vaak bovenformatief wordt geplaatst. Primair geldt dat de werkzaamheden worden aangepast aan de beperkingen van de klant, waardoor de belastbaarheid in kaart kan worden gebracht. Regelmatige evaluatie is hierbij essentieel. Tijdens deze evaluatiemomenten komen vaste onderwerpen aan bod, zoals urenopbouw, belastbaarheid, grenzen aangeven en takenpakket. De klant is hierin leidend, met monitoring van de arbeidsdeskundige. Daarnaast kan de klant op een werkervaringsplek werken aan het opbouwen van het zelfvertrouwen. Ook krijgt de klant de ruimte om de eigenwaarde te vergroten.