Geroutineerd sjeest Wolter van Coeverden in zijn rolstoel door de werkplaats van Bazz E-bikes in Hengelo. Hij repareert er elektrische fietsen van onder andere maaltijdbezorgers en zorgmedewerkers. De fiets hangt aan twee haken op ooghoogte en sleutelen maar.
Wolter (59) is volledig arbeidsongeschikt verklaard. Zijn rug is versleten, net als zijn linkerknie. Zijn rechteronderbeen is geamputeerd na een mysterieuze ziekte waardoor het been na een tijdje afstierf. ‘Oorzaak onbekend’, zo zegt hij zelf. ‘Van de ene op de andere dag zaten mijn aders verstopt. Artsen hebben een jaar lang geprobeerd om het te behouden, maar het is niet gelukt.’
Onder de mensen zijn
Daardoor is Wolter rolstoelgebonden. ‘Ik kan een klein stukje lopen, zo’n 20 meter. In en om het huis red ik me.’ En hoewel hij alle recht heeft om niet te werken, kan hij het niet laten. ‘Ik moet onder de mensen zijn, kan niet hele dagen thuis zitten. Daar word ik vervelend van.’
Wolter komt uit de bouw, maar dat ging al in 2002 niet meer door zijn slechte rug. Daarna ging hij aan de slag bij een tankstation waar hij ook een van zijn grootste hobby’s kon uitvoeren: auto’s poetsen. Maar toen zijn been parten ging spelen, lukte ook dat niet meer. ‘Ik zat lang thuis, maar dat was niks voor mij. Daarom wilde ik graag weer aan het werk. Niet voor het geld, want ik heb een uitkering, maar voor de sociale contacten en om een doel te hebben. Een goede kennis van ons is eigenaar van Bazz E-bikes en twee jaar geleden zei hij: ‘Waarom kom je niet bij ons aan fietsen sleutelen?’
Rolstoel van thuis ongeschikt
Wolter hapte meteen toe, maar kwam er ook al snel achter dat zijn gewone rolstoel niet handig was. ‘Hij was zwaar, niet zo wendbaar en bovendien werden de wielen vies van de vetten en olie op de vloer van de werkplaats, terwijl ik er ook thuis in de woonkamer mee rondreed.’
Toen kwam arbeidsdeskundige Alice van Zalk in beeld. ‘Het wonder van het UWV’, complimenteert Wolter. Alice ging bij Wolter in de werkplaats op bezoek. ‘We bespraken zijn taken, waar hij allemaal bij moest kunnen in de werkplaats. Daar hoorde een robuuste en toch lichte en wendbare rolstoel bij.’ Wolter: ‘En toen kreeg ik deze. Hier kan ik prima mee uit de voeten. Ik heb er nu thuis net zo een.’
Pirouette
Ter plekke demonstreert Wolter met een pirouette dat de wielen van zijn compacte rolstoel een beetje schuin staan. ‘Deze laat ik hier staan en ik ben er zuinig op. Als ik er niet ben, leg ik hem aan de ketting. Niemand anders mag eraan komen.’
Wolter werkt twaalf uur per week bij Bazz E-bikes, op maandag-, woensdag- en vrijdagochtend. Dat is ook wel de max, zo zegt hij: ‘De dag erna heb ik nodig om bij te komen. En ook na een ochtend werken, ga ik eerst even liggen. Maar dat heb ik ervoor over.’
Woon-werkverkeer met aangepaste bus
Het bedrijf zit in een grote loods in Hengelo (Overijssel). Wolter woont 18 kilometer verderop. ‘We moesten dus ook iets aan zijn woon-werkverkeer doen’, vertelt Alice. ‘Het UWV kan de extra kosten voor een auto vergoeden. Dat betekent dat je zelf zo’n 6000 euro bijdraagt. Dat vinden we een normaal bedrag voor een gewone occasion. Maar Wolter heeft met zijn rolstoel een busje nodig. En die kost natuurlijk veel meer. Bovendien moet die worden aangepast.’
Volautomatisch
En dat is gelukt, zo demonstreert hij met een druk op de knop van zijn afstandsbediening. Alles gaat elektronisch. De achterdeuren gaan vanzelf open, de lift wordt uitgeklapt en tilt Wolter de bus in. Daar stapt hij van zijn rolstoel over op de bestuurdersstoel. Met nog een druk op de knop schuift de stoel over een rail naar voren richting het stuur waar hij rijdt met handbediening. ‘Ja, hier ben ik heel blij mee. Dit geeft me zo veel vrijheid. Ik kan zelfstandig op pad en ben niet afhankelijk van een taxi of een bus.’
Dankbaar
‘Dat ik hier als fietsenmaker kan werken, is dankzij Alice. Zij weet de weg binnen het UWV, kent de regels, weet wat mogelijk is. Als ik het zelf had moeten regelen, was het me niet gelukt.’ ‘En dat is ook het mooie van mijn werk’, vult Alice aan. ‘Ik kan meteen iets heel tastbaars en concreets doen. Je ziet gelijk het resultaat waardoor iemand toch kan blijven werken. Wolter doet nu het maximale van wat hij kan binnen het bedrijf. Meedoen in de samenleving, op wat voor een manier dan ook, is heel belangrijk voor de eigenwaarde.’ En voor Alice het in de gaten heeft, rijdt Wolter alweer naar de werkplaats. Vol energie en enthousiasme, op naar de volgende fiets die wacht op reparatie.
- Heb jij als arbeidsdeskundige ervaring met de inzet van technologische hulpmiddelen als een aangepaste auto, digitale loep of nog iets heel anders? Wij horen graag over jouw ervaring via dit formulier.
- Meer informatie over de inzet van werkvoorzieningen vind je in de Leidraad Werkvoorzieningen.