ADVC casus ‘Spoor 2, hoe ver ga je daar mee?’

In deze voorbeeldcasuïstiek wordt antwoord gegeven op 2 leervragen:
1. Welke modellen zouden arbeidsdeskundigen kunnen gebruiken bij het in kaart brengen van de belemmerende factoren om de feitelijk aangegeven benutbare mogelijkheden (bedrijfsarts) om te zetten in arbeidsintegratie-activiteiten van de werknemer en/of actieve interventies voor spoor 2?
2. Is het vanuit de filosofie van de Wet verbetering poortwachter denkbaar dat er sprake kan zijn van objectieve criteria die het (nog) niet opstarten van spoor 2 rechtvaardigen?

Als antwoord op vraag 1 zijn diverse relevante modellen gevonden:
• ICF- Schema: met de analyse van de persoonlijke factoren (werkgebonden en niet-werkgebonden) en externe factoren (werkgebonden en niet-werkgebonden).
• ASE: intentie, omstandigheden en vaardigheden om bepaald gedrag te kunnen verrichten.
• Scan Werkvermogen Werkzoekende: vragenlijst naar de beleving van de cliënt over zijn/haar werkvermogen en werkzoekgedrag en de omstandigheden die nodig zijn om dat werkvermogen en werkzoekgedrag ook daadwerkelijk te vertonen/in te zetten (gebaseerd op ASE-model/Excelmodel AKC).
• Leidraad Arbeidsparticipatie (www.arbeidsdeskundigen.nl/kennis/document/akc/1050): deze werkt met de Scan Werkvermogen Werkzoekende en voegt hier 2 elementen aan toe:
• Gesprekvoorbereiding met de werknemer;
• Motiverende gesprekstechniek die de werknemer ondersteunt bij het werken aan het in actie komen.

Vanuit vraag 2 uitgaande van de werkwijze Poortwachter zijn er 3 denkbare sporen:
1. Geen benutbare mogelijkheden (duurzaam/tijdelijk)
• Duurzaam: meteen IVA-aanvraag.
• Tijdelijk: werkgever adviseren nog geen arbeidsdeskundig onderzoek te laten doen, maar wachten tot de bedrijfsarts wel benutbare mogelijkheden vaststelt. Tenzij er door partijen al wel mogelijkheden gezien worden. Dit geldt ook voor aanbodversterkende activiteiten (vooruitkijken naar de mogelijkheden voor terugkeer).
2. Marginale belastbaarheid (duurzaam/tijdelijk)
• Duurzaam: er is sprake van belastbaarheid, omdat niet wordt voldaan aan het criterium van ‘geen benutbare mogelijkheden’. Wel is er sprake van een dusdanige combinatie van forse beperkingen en/of regelmatige behandeling, dat deze niet met arbeid te combineren zijn, ook niet in de toekomst. De arbeidsdeskundige overlegt met de bedrijfsarts om vast te stellen dat deze marginale belastbaarheid niet om te zetten is in arbeidsmogelijkheden (dit is een gezamenlijke beslissing), waarna een IVA-aanvraag volgt.
• Tijdelijk: er is sprake van belastbaarheid, omdat er niet wordt voldaan aan het criterium van ‘geen benutbare mogelijkheden’. Wel is er sprake van een dusdanidge combinatie van forse beperkingen en/of regelmatige behandeling dat deze tijdelijk niet met arbeid te combineren zijn. Het devies is afwachten tot de bedrijfsarts een toename van belastbaarheid vaststelt. Tenzij er door partijen al wel mogelijkheden worden gezien. Dit geldt ook voor aanbodversterkende activiteiten (vooruitkijken naar de mogelijkheden voor terugkeer).
3. Er zijn belastbare mogelijkheden. Te allen tijde een spoor 2 traject inzetten, tenzij:
• Er in spoor 1 binnen 3 maanden een bevredigend resultaat kan worden behaald (startend vanaf de eerstejaarsevaluatie) of als er een medische contra-indicatie is voor het starten van een spoor 2-traject (zeer risicovol).
• De werknemer binnen 1 jaar na het einde van de wachttijd de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt.

Interesse? Klik hier voor de casus.