Tuurlijk, een simpele oplossing voor het personeelstekort is er niet. Toch zijn er mogelijkheden die eraan bij kunnen dragen dat werkgevers meer vacatures invullen.

Zo is er nog steeds een grote groep mensen met een arbeidsbeperking en werklozen die op dit moment niet werken maar dat wel heel graag willen. Ervaring leert dat met de juiste begeleiding en werkaanpassingen dit lukt. Zeker als werkgevers en arbeidsdeskundigen hierin de samenwerking met elkaar opzoeken. Hieronder vind je een aantal voorbeelden van deze samenwerking. Maar neem gerust contact op met een arbeidsdeskundige. Er kan vast meer dan je van tevoren denkt.

Jobcarving als oplossing tegen arbeidsmarktkrapte

Het invullen van vacatures ondanks de arbeidsmarktkrapte vraagt wel om creativiteit en flexibiliteit van werkgevers. Zij moeten op een andere manier kijken naar de vacatures die zij open hebben staan en bijvoorbeeld de mogelijkheden van jobcarving en jobcrafting onderzoeken. Werkgevers passen dan de taken en verantwoordelijkheden van een functie aan, zodat deze passen bij de mogelijke beperkingen van iemand. Dit kost even inspanning, maar het loont wel.
Bij jobcarving kijk je als werkgever naar de mogelijkheden die iemand heeft en welke taken van een functie hier goed bij passen. Je kunt ook meerdere taken van verschillende functies samenvoegen en zo een nieuwe functie creëren. Op deze manier kun je een baan geschikt maken voor bijvoorbeeld iemand met een arbeidsbeperking.

Een voorbeeld uit de praktijk: in een organisatie waar veel specialisten werken worden de administratieve taken afgesplitst, zodat de specialisten zich kunnen bezighouden met de kern van hun werk. De verzameling van deze taken zou dan weer een nieuwe functie voor iemand kunnen vormen. Een fijne oplossing voor iedereen.

Jobcrafting als oplossing tegen arbeidsmarktkrapte

Een andere mooie oplossing is jobcrafting. Bij jobcrafting gaat een werknemer zelf sleutelen aan zijn of haar baan, om de functie zo meer passend te maken bij waar iemand energie van krijgt. Een voorbeeld: collega’s ruilen bepaalde taken van hun functie met elkaar zodat het past bij hun interesses. Het verschil tussen jobcarving en jobcrafting is dat bij jobcarving het initiatief vanuit de werkgever komt en bij jobcrafting (meestal) vanuit de werknemer.
Indirect is jobcrafting een mogelijke oplossing tegen de arbeidsmarktkrapte, omdat werknemers hierdoor vaak meer werkgeluk ervaren en op de lange termijn duurzamer inzetbaar zijn. En welke organisatie wil dat nou niet...

Arbeidsdeskundige adviseert over arbeidsmarktkrapte

Zowel voor jobcarving als jobcrafting geldt dat een arbeidsdeskundige hier werkgevers goed in kan adviseren. Het vraagt immers nog wel wat van werkgevers om op deze manier na te denken over functies. Een arbeidsdeskundige kan meekijken naar de belastbaarheid van een bepaalde functie. Ook kan hij of zij samen met de werkgever in kaart brengen welke taken er moeten worden overgedragen om de functie geschikt te maken voor iemand. Daarnaast kan een arbeidsdeskundige het werkproces in kaart brengen en bepalen welke invloed het weghalen van bepaalde taken vervolgens weer heeft op collega’s. Het is immers ook belangrijk dat zij niet worden overbelast.

Verder kan een arbeidsdeskundige adviseren over de hulpmiddelen die een potentiële werknemer (zoals iemand met een arbeidsbeperking) mogelijk nodig heeft om het werk goed te kunnen uitvoeren. Of over de scholing die iemand hiervoor nodig heeft.

Samenwerking arbeidsdeskundige en werkgevers

Zoals gezegd, voor het oplossen van de arbeidsmarktkrapte is er geen eenvoudige oplossing. Toch zijn er wel degelijk mogelijkheden als arbeidsdeskundigen en werkgevers gaan samenwerken en op een creatieve en flexibele manier naar functies gaan kijken.

Dit kan bijvoorbeeld via het UWV waar dedicated arbeidsdeskundigen werken die speciaal zijn toegewezen aan de gemeente(n) en daardoor in nauw contact staan met mensen met een bijstandsuitkering. Als deze arbeidsdeskundigen gaan samenwerken met werkgevers kunnen deze mensen sneller aan een baan worden geholpen. Waardoor er minder mensen langs de kant staan én de arbeidsmarktkrapte wordt tegengegaan. Een win-win-situatie dus!