Letselschade stijgt: Hoe ontstaat het en wat kunnen we eraan doen?

Toenemende meldingen en omvang

Letselschade is al enkele jaren een zorgelijk probleem in zorginstellingen, schrijft Sovib. Deze dubbele groei heeft te maken met het feit dat verzorgingshuizen zijn veranderd in verpleeghuizen. Mensen komen op latere leeftijd in de zorg terecht en hebben daardoor meer zorg nodig. De zorgzwaarte neemt toe, terwijl het beschikbare zorgpersoneel afneemt. Dit leidt tot een hogere werkdruk, meer incidenten en uiteindelijk slechtere letselschade-uitkomsten.

De medewerker centraal

Uit gesprekken met zorginstellingen met hoge letselschadeclaims en andere betrokkenen blijkt het volgende:

• Zorginstellingen zijn zich niet altijd bewust van de groei van het aantal meldingen en de omvang van letselschade.
• Deze instellingen schrikken als ze ontdekken dat ze negatief afwijken van de benchmark.

Melding Incidenten Cliënten (MIC) en Melding Incidenten Medewerkers (MIM)

Het is belangrijk om te realiseren dat de meldingen bij Sovib slechts het topje van de ijsberg zijn. Er vinden meer incidenten plaats dan er gemeld worden. Daarom werkt Sovib samen met verschillende partners om inzicht te krijgen in het aantal MIC- en MIM-meldingen. In de zorgsector is het verplicht om elk incident vast te leggen, zelfs als er geen schade is. Ook bijna-incidenten moeten worden gemeld. We weten dat deze meldingen niet altijd worden gedaan, maar het is belangrijk om ook naar de rest van de ijsberg te kijken. Zijn er patronen te herkennen? Het doel is om een veilige omgeving te creëren met minder incidenten.

Wat betekent dit? 

Mensen in de zorg hebben vaak hart voor de zaak, waardoor ze soms over hun eigen grenzen gaan. Ze weten dat ze hulpmiddelen moeten gebruiken en collega's moeten inschakelen, maar soms ontbreekt de tijd of is de situatie dusdanig dat ze toch over hun grenzen gaan. Nobel, maar juist daar ontstaan incidenten. Het kan leiden tot dilemma's, zoals de omgang met dementerende cliënten die ongewenst gedrag vertonen. Het is een moeilijk evenwicht, maar de stem en mening van de medewerkers moeten serieus genomen worden. Dit vereist een cultuurverandering en meer empathie.

Wat kunnen we doen? 

Sovib vertelt: ‘We hebben al gesproken over verschillende zorgorganisaties waarmee we in gesprek zijn. Dit is essentieel om te achterhalen of hun problemen en uitdagingen representatief zijn voor de sector. Door het topje van de ijsberg te analyseren, hopen we een beter beeld te krijgen van wat er nog meer speelt. Ook kijken we naar de processen van melding incidenten cliënten (MIC) en melding incidenten medewerkers (MIM). Wordt er alleen gemeld en gebeurt er verder niets? Of wordt er daadwerkelijk actie ondernomen? Willen we alleen de administratie op orde hebben of willen we er daadwerkelijk van leren? We beginnen met een schone lei om te zien welke inzichten we kunnen halen uit de vele meldingen, groot of klein. Bijna alle zorgorganisaties hebben waarschijnlijk te maken met vergelijkbare situaties. Door informatie te delen, kunnen we allemaal van elkaar leren. We realiseren ons dat het tijd kost om een cultuurverandering te bewerkstelligen, maar door de eerste stap te zetten is het mogelijk.’

Lees hier het volledige artikel.