Als het werk anders moet.
Blij als een kind arriveert Noah (51) samen met zijn partner in Maleisië. Op één van de paradijselijke eilanden wil hij zijn duikbrevet halen. Hij heeft lang uitgezien naar deze vakantie, want Noah heeft een intensief jaar gehad in het ziekenhuis waar hij als oogchirurg werkt. Een dag na aankomst huren zij een scooter om naar een mooie baai circa twintig kilometer verderop te gaan. Het stel rijdt amper een kwartier over de smalle kustweg als een volgeladen vrachtbusje een te ruime bocht neemt. Noah geeft een ruk aan zijn stuur en belandt in een diepe greppel.
Drie lange weken ligt hij in een lokaal ziekenhuis; transport naar een ziekenhuis in de hoofdstad Kuala Lumpur is te riskant, om over repatriëring naar Nederland maar te zwijgen. Bij zijn kinderen overheerst eerst de blijdschap dat hij nog in leven is. Die blijdschap verdampt snel als blijkt dat Noah hersenletsel heeft. Het wordt duidelijk dat hij zijn carrière als oogchirurg vaarwel kan zeggen. Terug in Nederland volgt een lange revalidatie. Noah weet inmiddels dat zijn leven hier niet ophoudt: het moet alleen anders, ook als het gaat om werk. Wat kan een arbeidsdeskundige hier nu doen?
We vragen het Richard, arbeidsdeskundige op het gebied van letselschade uit Assen
Noah behoort, net als vele tienduizenden Nederlanders, tot de groep mensen met een Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH). Het geval van Noah brengt heel veel beroering met zich mee. Niet alleen voor hemzelf: het is verschrikkelijk wat hem is overkomen. Maar er komen diverse partijen met verschillende belangen samen. Noah zelf; zijn advocaat; een of soms meerdere verzekeringsmaatschappijen, die ook hun eigen letselschadespecialist inschakelen. Voor je het weet zit je met vier, vijf mensen om tafel met ieder hun eigen belang. Het is voor iedereen het beste dat er een goede en liefst snelle oplossing komt. Op dat moment word ik ingeschakeld als arbeidsdeskundige en intermediair om het dossier in goede banen te leiden.
In het geval van Noah is snel duidelijk dat hij niet meer kan terugkeren naar zijn vak als oogspecialist, althans niet meer als chirurg. Het is vooral in Noahs belang dat hij weer aan het werk gaat. Ik check dan zijn belastbaarheid, vastgesteld door een arts. Het bewegen van ledematen gaat moeizaam en traag. Daarnaast heeft Noah problemen om zich te concentreren en is hij snel moe.
Welk werk kan hij, liefst in de medische sector, nog doen? Ik bekijk de opties, bespreek die met Noah en ook met de andere partijen. Voor een slachtoffer als Noah spelen vaak emoties een belangrijke rol, anders dan voor bijvoorbeeld de verzekeraar; die moet een veel zakelijker afweging maken. Het is niet de bedoeling dat Noah onder onmogelijke druk wordt gezet om elke baan die voorbijkomt maar te accepteren. Noah kan een bepaald niveau van werkzaamheden aan, maar is toch enigszins beperkt als het gaat om belasting: hoge werkdruk, of simpelweg veel met je handen moeten werken.
Samen met Noah bespreek ik zijn mogelijkheden. Hij kan een rol spelen in de opleiding van oogartsen, als docent. Of als manager binnen de maatschap van oogartsen waarin hij werkt. Een derde optie staat hem het meest aan: gegrepen door zijn lot laat Noah zich om scholen tot revalidatiearts, om lotgenoten te kunnen ondersteunen.
De arbeidsdeskundige werkt voor u!