Raad en daad van een arbeidsdeskundige
Enno Trompert was business architect (consultant) en is in 2007 volledig duurzaam afgekeurd. Hij heeft in dit proces te maken gehad met een arbeidsdeskundige en deelt zijn ervaringen hier.
Wanneer kwam je in aanraking met een arbeidsdeskundige?
Pas aan het einde van mijn traject, toen er sprake was van eventuele re-integratie. Ik was toen al volledig afgekeurd, maar nog niet duurzaam. Mijn werkgever wilde dat ik werkzaamheden gericht op re-integratie ging verrichten, dus werd alles weer in werking gezet. Dat ging in de praktijk voor geen meter en uiteindelijk heb ik een arbeidsdeskundige om een oordeel gevraagd en daaruit bleek dat re-integratie weinig toegevoegde waarde voor mij had.
Wat was je ervaring met de arbeidsdeskundige?
Er werd goed naar me geluisterd en de arbeidsdeskundige bekeek wat er al gedaan was en wat de mogelijkheden nog zouden zijn. De arbeidsdeskundige heeft enorm met mij meegedacht. Het is fijn om iemand aan je zijde te hebben die van de hoed en de rand weet en je van goed advies kan voorzien.
Waar denk je dat de uitdagingen voor arbeidsdeskundigen liggen?
Zoals ik het zie, heeft het UWV twee soorten arbeidsdeskundigen: één die over de beoordeling gaan en één die de re-integratie gaat oppakken. Ik hoop dat er meer aandacht komt voor dat laatste stukje. Vooral het omgaan met re-integreren is een uitdaging. Iedere situatie en persoon is uniek. Daar ligt een mooie taak voor een arbeidsdeskundige. Het is een uitdagende klus om mensen met forse beperkingen op de juiste wijze te begeleiden, maar het is aan de professional om ze goed te ondersteunen in raad en daad. Het is mensenwerk dus het moet aansluiten bij wat iemand nodig heeft. Ik heb het geluk gehad dat er destijds goed naar me geluisterd is. Het is en blijft maatwerk.
Wat valt je op als cliënt, dat een arbeidsdeskundige misschien niet ziet?
Tja, misschien toch de perceptie van het ‘droge deel’. Je komt als cliënt bij een verzekeringsarts en die stelt een rapport op waarmee de arbeidsdeskundige aan de slag gaat. Het is een heel theoretisch verhaal. Als cliënt kun je een functionele mogelijkhedenlijst en inzicht krijgen in de functies die je nog wel kunt uitoefenen. Ik kan me voorstellen dat iemand daar heel verdrietig van kan worden. De beroepen kunnen totaal anders zijn dan wat je altijd deed. Een arbeidsdeskundige moet dan goed uitleggen dat het theoretische beroepen zijn en niet direct banen die je moet doen. Het zijn echt functies die je kunt invullen op basis van je beperkingen en een inschatting geven wat je daarmee kunt verdienen. Dat geheel is moeilijk te begrijpen voor de cliënt. Zij willen alleen maar weten: ‘What’s in it for me?’ Ik denk dat dat iets is waar arbeidsdeskundigen zicht altijd bewust van moeten zijn. Ik werd gelukkig enorm gehoord en begrepen. De eerste woorden van de arbeidsdeskundige bij de WIA beoordeling zelf waren: ‘U hoeft zich geen zorgen te maken’. Zulke verzorgende woorden gun ik iedereen die te maken krijgt met een arbeidsdeskundige.
