Interview Richard Heling NvvA thema: Arbeidsongeschiktheidsverzekering (AOV) en letsel
Richard Heling is vanaf 1998 arbeidsdeskundige in de particuliere sector en is sinds die tijd ook altijd betrokken geweest bij het platform Arbeidsongeschiktheidsverzekering en Letsel van de NVvA. Hij vertelt over de daling van verzekerde ondernemers en de rol van verzekeringen in letselschade zaken.
Hoe kan het dat steeds minder ondernemers verzekerd zijn tegen het risico van arbeidsongeschiktheid?
Vaak vinden ondernemers arbeidsongeschiktheidsverzekeringen te duur. Er is veel concurrentie ontstaan, maar de hele verzekeringsbranche heeft alsnog een flinke imagodeuk opgelopen. Ook kan de verzekeringswereld intimiderend overkomen. Voor veel mensen zijn polissen hele ingewikkelde verzekeringsproducten die zelfs de intermediair die het verkoopt niet altijd kent. Toch is het ontzettend belangrijk om verzekerd te zijn.
Weten de mensen die wel verzekerd zijn waar ze aan toe zijn?
De meeste niet. Helaas is het zo dat je pas weet hoe je verzekerd bent, als er iets mis is. Het is ook lastige materie om in te duiken, maar wil mensen wel op het hart drukken om zich zo veel mogelijk te verdiepen of te laten adviseren over hun verzekering.
En hoe gaan ondernemers hier mee om?
Veel ondernemers hebben een rechtsbijstandverzekering. Dat betekent dat ze drempelloos toegang hebben tot rechtshulp. Partijen die aansprakelijk kunnen worden gesteld, gaan zich verzekeren tegen dergelijke gevallen. Zo nu en dan komt daar een arbeidsdeskundige aan te pas om in te schatten hoe arbeidsongeschikt iemand is.
Merk je door de privatisering ook commercialisering in het verzekeringswezen?
Zeker wel. Er zijn bijvoorbeeld veel ZZP’ers die zich niet verzekeren tegen het risico van arbeidsongeschiktheid. Als hun iets overkomt waar ze een ander voor aansprakelijk kunnen stellen, zullen ze dat meteen doen omdat ze geen ander vangnet hebben.
Je ziet dat rechtshulpverleners (belangenbehartigers) in dit gat springen. Ze maken reclame en hebben de business gecommercialiseerd. Het voordeel is dat er hierdoor wel veel belangen van slachtoffers worden behartigt, maar je kunt je afvragen of zo’n belangenbehartiger er juist baat bij heeft om dit proces flink te verlengen.
En als we het hebben over letselschade, hoe staat het daar met de verzekeringen?
Ons land juridiseert naar mijn mening. Als iemand iets overkomt dan wordt misschien wel sneller dan voorheen de vraag gesteld: kan ik iemand aansprakelijk stellen voor de door mij geleden schade? Alleen al het aansprakelijk stellen kost tijd, energie en dus geld. Daardoor zullen premies van bijvoorbeeld autoverzekeringen wellicht verder stijgen. Als ondernemers zichzelf niet verzekeren tegen het risico van arbeidsongeschiktheid, dan zal eventuele schade volledig voor rekening van de veroorzaker of de verzekeraar van de veroorzaker komen. Los van de vraag of een AOV uitkering dan ‘verrekend’ zou mogen worden is dit vaak een schadelastverhogend effect voor de verzekeraars. En die zullen dat t.z.t. weer in premiestijging doorberekenen. Je ziet wel vaker dat arbeidsdeskundigen (of anderen) bij schade van een zelfstandige worden ingeschakeld om te helpen en samen met de ondernemer te bekijken welke oplossingen er gerealiseerd kunnen worden. Daarmee kan de schade uiteindelijk vaak tegen een lager bedrag geregeld worden, simpelweg omdat de ondernemer weer zelf in zijn inkomen kan voorzien.
